خانه معماران اردبیل

اصلاح الگوي مصرف بتن تشريح شد

به همت انجمن بتن ايران، سخنراني علمي «اصلاح الگوي مصرف در بخش بتن و سيمان» به وسيله مجتمع ايران فريمكو برگزار شد.
     به رغم اينكه موضوع اصلاح الگوي مصرف در ابتداي سال جاري مورد توجه بسياري قرار گرفته بود، ليكن رفته رفته اين موضوع در حال فراموشي بود. مجتمع ايران فريمكو با توجه به اهميت اين موضوع در چهارمين سخنراني علمي ماهانه انجمن بتن ايران به بررسي ابعاد مختلف اصلاح الگوي مصرف سيمان و بتن در كشور پرداخت كه مورد استقبال دانشجويان، كارشناسان و استادان اين صنعت واقع شد. رويكرد مجتمع
    ايران فريمكو در سال هاي اخير درباره بحث هاي مرتبط با سيمان و بتن روي اصلاح ساختارهاي توليد، توزيع و مصرف استوار بوده است به نحوي كه بارها به خاطر ارائه اين رويكرد از سوي دستگاه هاي مختلف فني و مهندسي و دولتي تقدير شده است؛ به نحوي كه طرح پيشنهادي اين مجتمع براي اصلاح ساختار توليد، توزيع و مصرف مصالح ساختماني از سوي هيات وزيران در سال 84 در قالب مصوبه اي به تصويب رسيد. در ابتدا مهندس جاويد خطيبي، مدير مهندسي محصول ايران فريمكو با ارائه آماري به اهميت و جايگاه بتن اشاره كرد. در كشور ما سالانه به طور متوسط 14ميليارد دلار فرآورده هاي سيماني از قبيل بتن آماده و قطعات بتني توليد و مصرف مي شود كه با احتساب ساير عمليات متصل به بتن از قبيل فولاد، قالب بندي و هزينه هاي اجرا، فرآورده هاي بتني در كشور ما هر سال بيش از 50ميليارد دلار گردش مالي دارد. لذا كيفيت بتن هاي مصرفي بايستي به همين ميزان از اهميت مورد توجه قرار گيرد.
    به گفته مهندس خطيبي، كشور ما در حال حاضر از نظر توانايي توليد و مصرف بتن به آن حد از بلوغ رسيده است كه بتن هاي با كيفيت بالاتري توليد كند و درصورت رعايت استاندارد هاي ملي كه اغلب كارخانجات توليد بتن آماده آن را اخذ كرده اند، مي توان به كيفيت بتن هاي ساخته شده در كشور اميدوار بود. اين كارشناس ارشد بتن ضرورت تدوين استاندارد ملي در برخي از بخش هاي بتن من جمله جداول بتني را كه متاسفانه شاهد تخريب هاي هميشگي آنها هستيم ضروري خواند و يادآوري كرد: تا زمان تدوين استاندارد ملي مي توان از استاندارد هاي اروپايي كه ناظر بر شرايط اقليمي ايران است، استفاده كرد. در ادامه اين جلسه، مهندس حيدري كارشناس مركز تحقيقاتي ايران فريمكو نيز به بررسي آماري وضعيت توليد و مصرف بتن و سيمان در كشور پرداخت. به گفته مهندس حيدري سيمان در مرحله توليد هزينه هاي اجتماعي فراواني به جامعه تحميل مي كند؛ به نحوي كه در فرآيند توليد هر تن سيمان 125 ليتر سوخت فسيلي به مصرف مي رسد و همچنين يك تن انواع گازهاي گلخانه اي و گازهاي سمي به ازاي توليد هر تن سيمان منتشر مي شود، به گفته اين كارشناس، هزينه اجتماعي توليد هر تن گاز گلخانه اي به وسيله دبير خانه پيمان كيوتو 18 دلار ارزيابي شده است و در صورت محاسبه يارانه پرداختي براي 125 ليتر سوخت فسيلي، توليد هر تن سيمان در كشور بيش از 70 دلار هزينه اجتماعي به دنبال دارد؛ همچنين به خاطر اختصاص 12درصد از حمل بار جاده اي كشور در كنار اشغال 7000 مگاوات ساعت از ظرفيت نيروگاهي كشور به وسيله صنعت سيمان، بيش از 8 ميليارد دلار از سرمايه گذاري انجام گرفته در اين دو زيرساخت نيز به صنعت سيمان اختصاص يافته است و فراموش نكنيم كه خود صنعت سيمان نيز يك صنعت با سرمايه گذاري بالااست؛ چرا كه براي ايجاد ظرفيت يك تن سيمان در سال، 160 دلار سرمايه گذاري مي شود.
    اما به خاطر اهميتي كه سيمان در صنعت ساخت وساز دارد ناگزير از توليد آن هستيم به همين منظور بايستي در مرحله مصرف آن را درست مصرف كنيم. به گفته اين كارشناس ايران فريمكو، برابر ارزيابي هاي صورت گرفته از چگونگي مصرف سيمان در ايران مشخص شده است كه براي مصرف استاندارد سيمان بايد 74درصد از سيمان در قالب بتن هاي سازه اي به وسيله كارخانجات توليد بتن آماده توليد و به مصرف برسد و 18درصد از سيمان نيز كه در كارهاي بنايي به مصرف مي رسد لازم است تا به صورت سيمان بنايي و در صورت امكان در قالب ملات بنايي آماده توليد و به مصرف برسد.

منبع:http://www.magiran.com/npview.asp?ID=1924799