خانه معماران اردبیل

شما سنگ،چوپ و بتن بكار مي گيريد و با اين مصالح خانه ها و محلها را مي سازيد،اين يعني ساختمان سازي ؛كارداني و مهارت در كار است.

ولي ناگهان،شما در قلب من تاثير مي گذاريد،به من خوبي مي كنيد،من خوشحال مي شوم و مي گويم:"اين زيباست"،اين يعني معماري،هنر در آن وارد مي شود.

خانه من قابل استفاده است.از شما متشكرم،همانگونه از مهندسين راه آهن،يا خدمات تلفن متشكر باشم.شما در قلب من تاثير نگذاشته ايد.

ولي فرض كنيم ديوارها به طرف آسمان سر بلند كرده اندبه طوري كه مرا تحت تاثير قرار مي دهند،منظور شما را در مي يابم.حالت فكري شما را در مي يابم.حالت فكري شما لطيف،سرد،زيبا،يا با شكوه بوده است.اين را سنگهائي كه برپا داشته ايدبمن مي گويند.

شما مرا به آن مكان جلب مي كنيد و چشمان من آنرا مي نگرند.آنها چيزي را مي بينيد كه نمايشگر يك فكر است،فكري كه نه با صدا يا كلام بلكه تنها به وسيله اشكالي كه در رابطه معيني با يكديگر قرار دارند آشكار مي شود. اين اشكال به گونه اي هستند كه در نور بوضوح نمايان مي گردند. روابط بين آنهالزوما"ربطي به قابل استفاده يا در خور تشريح بودن ندارند و آنها زبان معماري اند. با استفاده از مصالح خام و شروع از شرايطي كه كمابيش متكي بر سودمندي هستند، شما روابط معيني را بوجود آورده ايد كه احساسات مرا بر انگبخته است.

اين يعني معماري"

                                                                        لوكوربوزيه